امشب كسی به  سیب دلم  ناخنك زده  است

بر زخمهای كهنه ی ،  قلبم  نمك زده است

این غم  نمی رود به  خدا  از دلم ، مخواه

خون است اینکه برجگر ِمن شتك زده است

قصدم گلایه نیست ، خودت جای من ،  ببین

ما را فقط نه دوست ، نه دشمن، فلك زده است

امروز هم  گذشت و دلت  میهمان  نشد

بر سفره ای كه نان دعایش كپك زده است

هرشب من - آن غریبه كه باور نمی كند

نامرد روزگار، به او هم كلك زده است -

دارد  به باد  می سپرد این  پیام  را :

سیب دلم برای توایدوست ، لك زده است